گام‌های صبورانه ایران
آرمان امروز : در پی تحولات پیچیده سیاسی و تغییرات در استراتژی‌های بین‌المللی، مذاکرات ایران با ایالات متحده وارد فاز جدیدی شده است. با توجه به رویکردهای مختلف طرفین، ایران باید با حفظ صبر و خویشتنداری، ابتکار عمل را در مذاکرات به دست گیرد تا در نهایت به رفع تحریم‌ها و مدیریت منازعات دوجانبه دست یابد. در این راستا، مذاکره با رویکردی واقع‌بینانه و تأکید بر دیپلماسی منطقی، می‌تواند راهگشای توافقات بلندمدت و کاهش تنش‌ها باشد.
در فضای سیاسی کنونی، مذاکرات ایران با ایالات متحده تحت تأثیر تحولات پیچیده‌ای قرار گرفته است که نیازمند رویکردی متعادل و واقع‌بینانه است. در این راستا، تأکید بر کاهش سطح خصومت‌ها و تنش‌ها در ابتدا از اهمیت بالایی برخوردار است. نمونه موفقی از این روند در مذاکرات مسقط مشاهده شد، جایی که حمایت افکار عمومی داخلی نیز به وضوح نمایان شد.
این مسأله نشان می‌دهد که ایران نباید همیشه در موقعیت واکنش قرار گیرد، بلکه ابتکار عمل باید در دست تهران باشد.
تحلیل رفتار ترامپ در مذاکرات نشان می‌دهد که او به‌طور معمول از سه اصل حمله مکرر، انکار واقعیت و اعلام پیروزی بهره می‌برد. بنابراین، در مواجهه با این سیاست‌ها، صبر و خویشتنداری از سوی ایران بسیار حیاتی است. از طرفی، ترامپ تمایل دارد تا با استفاده از فشار اقتصادی و تهدیدات نظامی، به منافع اقتصادی آمریکا دست یابد و آن را در مذاکرات به کارگیرد.
با ای ن حال، هدف اصلی در مذاکرات باید رفع تحریم‌ها و مدیریت منازعات دوجانبه باشد. اقدامات افراطی مانند خروج از پیمان عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) یا ساخت بمب اتمی، نه تنها مشکلات را حل نمی‌کند، بلکه می‌تواند منجر به فروپاشی اجتماعی و افزایش تنش‌ها در سطح جهانی شود. به جای آن، ایران باید به سمت عادی‌سازی روابط با آمریکا گام بردارد، همانطور که چین در دهه ۱۹۷۰ از طریق دیپلماسی پینگ پنگ روابط خود را با ایالات متحده بهبودبخشید.
برچیدن کامل تاسیسات هسته‌ای هیچ توجیه منطقی ندارد و باید از چنین اقداماتی اجتناب کرد. در زمینه امنیتی و تسلیحاتی، مذاکرات ایران با غرب باید در قالب پیمان‌های راهبردی و امنیتی ادامه یابد، به‌ویژه در موضوع موشک‌های بالستیک و عدم تجاوز.
در حوزه مسائل منطقه‌ای، ایران می‌تواند به تفاهم‌های بیشتر با کشورهای هم‌پیمان خود دست یابد. در خصوص مسأله فلسطین نیز، ایران باید همسو با دیگر کشورهای اسلامی منطقه به حمایت از حقوق مردم فلسطین بپردازد.
در نهایت، موضوع مذاکرات باید در کنگره و سنا ایالات متحده مطرح شود تا به تصویب نهایی برسد و اعتبار قانونی بیشتری پیدا کند. هدف نهایی از این روند، ورود ایران به اقتصاد جهانی است که می‌تواند از طریق کاهش تنش‌ها و توسعه روابط اقتصادی با کشورهای مختلف محقق شود.
در شرایط پیچیده کنونی، ایران باید با رویکردی واقع‌بینانه و متعادل به مذاکرات با ایالات متحده نزدیک شود. کاهش تنش‌ها و اعمال ابتکار عمل از سوی تهران می‌تواند فضای مناسبی برای رسیدن به توافقات دوجانبه و رفع تحریم‌ها ایجاد کند. در مواجهه با ترامپ، صبر و خویشتنداری از اهمیت بالایی برخوردار است تا از واکنش‌های شتابزده جلوگیری شود.
همچنین، دیپلماسی منطقی و انعطاف‌پذیر، همانند تجربیات گذشته چین، می‌تواند راهی برای عادی‌سازی روابط و جلوگیری از تشدید تنش‌ها باشد. در مسائل هسته‌ای و امنیتی، مذاکرات باید به سمت توافقات پایدار و منطقی پیش برود و از اقدامات افراطی که مشکلات را تشدید می‌کند، پرهیز شود. در نهایت، هدف اصلی ایران باید ورود به اقتصاد جهانی و تقویت روابط دیپلماتیک در سطح بین‌المللی باشد.
وبلاگ به نوشته های من درباره ادبیات- سیاست منتشر شده در مطبوعات یا سیاست عمومی یا نوشته های شخصی اختصاص دارد.در برخی از موارد مقالات یا مطالب خوبی که به نظرم می آید با ذکر منبع و ماخذ/نویسنده یا مترجم یا سایت/می اورم.